Isa 64 | PesPCB | STEP | ای كاش آسمانها را می‌شكافتی و پايين می‌آمدی! حضور تو كوهها را می‌جنبانيد

Isaiah 64

1 ای كاش آسمانها را می‌شكافتی و پايين می‌آمدی! حضور تو كوهها را می‌جنبانيد 2 و آنها را مانند آبی كه بر روی آتش بجوش می‌آيد، می‌لرزانيد. ای كاش می‌آمدی و قدرت خود را به دشمنانت نشان می‌دادی و حضور تو آنها را به لرزه می‌انداخت. 3 زمانی تو اين كار را كردی؛ هنگامی كه انتظار آن را نداشتيم تو آمدی و با حضور خود كوهها را لرزاندی. 4 از آغاز جهان تا به حال، نه كسی ديده و نه كسی شنيده كه خدای ديگری غير از تو برای پرستندگانش چنين كارهايی بكند.

5 تو كسانی را نزد خود می‌پذيری كه با خوشحالی آنچه را كه راست است انجام می‌دهند. ولی ما آنچه را كه راست است انجام نداديم و تو بر ما غضبناک شدی. آيا برای ما كه مدت زيادی در گناه غوطه‌ور بوده‌ايم اميدی هست؟ 6 همهٔ ما گناهكاريم؛ حتی كارهای خوب ما نيز تمام به گناه آلوده است. گناهانمان ما را مانند برگهای پاييزی خشک كرده، و خطايای ما همچون باد ما را با خود می‌برد و پراكنده می‌كند. 7 كسی نيست كه دست دعا به سوی تو دراز كند و از تو ياری خواهد. تو روی خود را از ما برگردانيده‌ای و به سبب گناهانمان، ما را ترک كرده‌ای.

8 اما ای خداوند، تو پدر ما هستی. ما گل هستيم و تو كوزه‌گر. همهٔ ما ساختهٔ دست تو هستيم. 9 پس، ای خداوند، تا اين حد بر ما خشمگين نباش و گناهان ما را تا به ابد به خاطر نسپار. بر ما نظر لطف بيفکن، زيرا ما قوم تو هستيم. 10 شهرهای مقدس تو ويران شده‌اند. اورشليم مانند بيابان متروک شده است. 11 عبادتگاه مقدس و زيبای ما كه اجدادمان در آن تو را عبادت می‌كردند، سوخته و تمام گنجينه‌های ما از بين رفته است. 12 ای خداوند، آيا پس از اين همه مصيبت باز ساكت می‌مانی و می‌گذاری بيش از طاقت خود رنج بكشيم؟